1. pozwalać
pozwalać komuś na zrobienie czegoś
(1)pozwalać komuś coś zrobić; (2)pozwalać, żeby ...;
Nie muszę na nic pozwalać!
1) pozwalać [perf pozwolić] [komuś] na coś 2) pozwalać [perf pozwolić] sobie na uwagę [pod czyimś adresem]
Rodzice powinni pozwalać dzieciom popełniać własne błędy.
pozwalać przechodzić
Nie można jej pozwalać wychodzić po zmroku.
Polonya kelime "lassen ließ"(pozwalać) kümelerde oluşur:
kurwa nieregularne dziwki2. kazać
coś komuś innemu kazać zrobić
Kazać studentom zakuwać do egzaminu wstępnego.
Polonya kelime "lassen ließ"(kazać) kümelerde oluşur:
czas przyszly3. zostawiać kazać
Polonya kelime "lassen ließ"(zostawiać kazać) kümelerde oluşur:
czasowniki nieregularne prateritum cz 1unregelmäBige Verbenczasowniki nieregularne4. zostawiać
zostawiać coś na ostatnią chwilę
Nie wolno zostawiać otwartych drzwi.
Nie powinieneś zostawiać dziecka samego.