dziewczyna Esperanto'da:

Knabino telefonis min.

Ŝi estis knabino tiel bela, ke ĉiu turnis sin por rigardi ŝin, kiam ŝi pasis.

Kiam la du knabinoj diris al John, ke ili havas sentojn pri li, li ne sciis kun kiu knabino li devus kuniri.

Kiseton donis la eta knabino al la knabo, kiu donacis floron al ŝi.

Sed pri ŝia fratino ni povas diri, ke ŝi fariĝis tiel malaminda, ke ŝia propra patrino ŝin forpelis de si; kaj la malfeliĉa knabino, multe kurinte kaj trovinte neniun, kiu volus ŝin akcepti, baldaŭ mortis en angulo de arbaro.

Tio ĉi estis tiu sama feino, kiu prenis sur sin la formon kaj la vestojn de princino, por vidi, kiel granda estos la malboneco de tiu ĉi knabino.

Kiam la knabino eniris la ĉambron, kelkaj knaboj mokis pri ŝi pro ŝia eta ĉapelo.

Tiu knabino estas kiel salikoko: Al mi plaĉas ĉio de ŝi escepte de la kapo.

“Pardonu al mi, patrino,” diris la malfeliĉa knabino, “ke mi restis tiel longe”.

Mi ne certas al kiu mi donacu tion: al la knabino aŭ al la knabo?

Kiam tiu ĉi bela knabino venis domen, ŝia patrino insultis ŝin, kial ŝi revenis tiel malfrue de la fonto.

Ha! ha! Tiu knabino ne estas homa. Ĝi estas roboto, homeculino.

Beleta knabino alpaŝis kaj demandis komizon en teksaĵa sekcio de magazeno.

Kiam la knabino perdiĝis, ŝiaj gepatroj vokis al la publiko por informoj.

Tiu knabino kreskis sen mono, kaj edziniĝinta ŝi iĝis tre malŝpara.