genetyka:)

 0    141 flashcards    aptheril
mp3 indir Baskı oynamak kendini kontrol et
 
soru język polski cevap język polski
MUTACJA
öğrenmeye başla
trwałe zmiany materiału genetycznego (samoistne lub na skutek działania różnych czynników)
MUTACJA SPONTANICZNA przyczyna
öğrenmeye başla
błąd replikacji
MUTACJA INDUKOWANA przyczyna
öğrenmeye başla
mutagen
MUTAGEN (czynnik mutagenny)
öğrenmeye başla
czynnik działający bezpośrednio na KOMÓRKĘ, wskutek którego zachodzi mutacja
FIZYCZNE CZYNNIKI MUTAGENNE
öğrenmeye başla
-promieniowanie jonizujące -promieniowanie ultrafioletowe
CHEMICZNE CZYNNIKI MUTAGENNE
öğrenmeye başla
-kwas azotowy (III) -analogi zasad azotowych -benzopiren
PODZIAŁ MUTACJI
öğrenmeye başla
GENOWE - delecja, substytucja, insercja CHROMOSOMOWE - Strukturalne (delecja, duplikacja, inwersja, translokacja) Liczbowe
MUTACJA GENOWA
öğrenmeye başla
zmiana PRAWIDŁOWEJ sekwencji nukleotydów genu
TYPY MUTACJI GENOWYCH
öğrenmeye başla
delecja - insercja - substytucja
SKUTKI MUTACJI GENOWYCH
öğrenmeye başla
-powstanie białko o nieprawidłowej kolejności aminokwasów (zmiana ramki odczytu) -brak konsekwencji -powstanie białko o krótszej sekwencji aminokwasów
MUTACJE CHROMOSOMOWE STRUKTURALNE
öğrenmeye başla
-delecja - duplikacja - inwersja -translokacja
MUTACJE CHROMOSOMOWE LICZBOWE
öğrenmeye başla
przyczyny: spontaniczne lub indukowane działanie czynników mutagennych
Delecja (genowa)
öğrenmeye başla
usunięcie jednego lub kilku nukleotydów
Insercja
öğrenmeye başla
dodanie jednego lub kilku nukleotydów
Substytucja
öğrenmeye başla
zastąpienie jednego nukleotydu innym
Delecja (chromosomowa)
öğrenmeye başla
chromosom pęka w dwóch miejscach, a jego scalenie następuje z wykluczeniem odcinka między pęknięciami
Inwersja
öğrenmeye başla
fragment chromosomu powstały podczas pęknięcia zostaje połączony odwrotnie
Translokacja
öğrenmeye başla
powstałe w wyniku pęknięcia fragmenty chromosomów zostają przyłączone do niewłaściwych chromosomów
Mukowiscydoza
öğrenmeye başla
mutacja w genie kodującym białkoniezbędne do transportu jonów przez błony- ch. 7- nadmiar wydzieliny - stany zapalne dróg oddechowych, układu pokarmowego i rozrodczego- antybiotyki, leki rozrzedzające wydzielinę, enzymy trzustkowe, fizjoterapie, inhalacje
Anemia sierpowata
öğrenmeye başla
mutacja w genie kodującym hemoglobinę- chromosom 11- wadliwa budowa hemoglobiny, nieprawidłowe wiązanie tlenu, sierpowaty kształt erytrocytów- anemia, uszkodzenie narządów, odporność na malarię- transfuzje krwi
Fenyloketonuria
öğrenmeye başla
brak enzymu przekształcającego fenyloalaninę w tyrozynę- chromosom 12- gromadzenie fenyloalaniny w płynach ustrojowych- niedorozwój umysłowy, małogłowie, opóźnienie rozwoju, zaburzenia neurologiczne-wprowadzenie odpowiedniej diety
Albinizm
öğrenmeye başla
mutacja w genie kodującym melaninę- chromosom 11-brak melaniny w tęczówce, włosach i skórze- bardzo jasne oczy, skóra, włosy, nadwrażliwość na UV-unikanie przebywania na słońcu
Choroba Huntingtona
öğrenmeye başla
dominująca- w genie kodującym huntingtynę- ch. 4-gromadzenie nieprawidłowego białka w neuronach, obumieranie n. budujących mózg- niekontrolowane ruchy, otępienie, zaburzenia osobowości-objawy pojawiają się po 25 r.ż. - leki na depresje
Hemofilia
öğrenmeye başla
mutacja w genie kodującym czynnik krzepnięcia krwi- sprzężona z płcią- zaburzenie krzepnięcia krwi- silne krwotoki- podawanie leków zawierające prawidłowe białko
Daltonizm
öğrenmeye başla
mutacja w genie warunkującym prawidłowe rozróżnianie barw- sprzężone z płcią- zaburzenie rozpoznawania barw- soczewki
Zespół Downa
öğrenmeye başla
trisomia 21 pary chromosomów- upośledzenie umysłowe, opóźniony rozwój, niewielka, płaska twarz, kąciki ust skierowane do dołu, niski wzrost, nieprawidłowe uzębienie, fałdy na powiekach, krótka szyja, duży język, często wrodzona wada serca
Zespół Edwardsa-
öğrenmeye başla
trisomia chromosomu 18- niedorozwój umysłowy, liczne wady autonomiczno-fizjologiczne, drgawki, nieprawidłowo zbudowana czaszka, mała żuchwa, wady stóp- żyją najczęściej kilka miesięcy
Zespół Pataua
öğrenmeye başla
trisomia chromosomu 13- niedorozwój umysłowy, wady serca, rozszczep wargi i podniebienia, ubytki skóry na głowie, oczy osadzone blisko siebie, nieprawidłowo wykształcone narządy- 50% żyje poniżej miesiąca, 5% dożywa 3 r.ż
Zespół Turnera
öğrenmeye başla
monosomia chromosomu X-dotyczy kobiet- niedorozwój narządów rozrodczych, bezpłodność, niski wzrost, krępa budowa ciała, zniekształcenie twarzy, niedorozwinięte cechy płciowe
DNA
öğrenmeye başla
kwas deoksyrybonukleinowy, nośnik informacji genetycznej
genetyka
öğrenmeye başla
badanie dziedziczenia cech i zmienności organizmów
inżynieria genetyczna
öğrenmeye başla
inżynieria genetyczna Lehçe dilinde
pozwala na ingerowanie w materiał genetyczny w taki sposób, że ulegają zmianie cechy dziedziczne
biotechnologia nowoczesna
öğrenmeye başla
projektowanie organizmów o właściwościach przydatnych człowiekowi
nukleotyd
öğrenmeye başla
składa się z: cukru-deoksyrybozy, zasady azotowej, reszty kwasu fosforowego (V)
zasady azotowe DNA
öğrenmeye başla
guanina, cytozyna, adenina, tymina
zasady azotowe RNA: adenina, uracyl, cytozyna, guanina
öğrenmeye başla
zasady azotowe RNA: adenina, uracyl, cytozyna, guanina
sekwencja DNA
öğrenmeye başla
kolejność występowania poszczególnych nukleotydów w nici DNA
podwójna helisa
öğrenmeye başla
model budowy DNA
zasada komplementarności
öğrenmeye başla
wyznacza sekwencję nukleotydów drugiej nici
replikacja DNA
öğrenmeye başla
podwojenie DNA, dokładne kopiowanie cząsteczek w stosunkowo krótkim czasie
polimeraza DNA
öğrenmeye başla
enzym, dobudowuje do matrycy komplementarne nukleotydy i łączy je w nową nić
nić DNA jest semikonserwatywna
öğrenmeye başla
każda nową nić DNA zawiera jedną stara nić
RNA
öğrenmeye başla
kwas rybonukleinowy,
ryboza
öğrenmeye başla
cukier wchodzący w skład RNA
mRNA
öğrenmeye başla
matrycowy, przenosi informację o sekwencji aminokwasów w białku cząsteczki DNA na rybosomy
rRNA
öğrenmeye başla
rybosomowy, wchodzi w skład rybosomów
tRNA
öğrenmeye başla
transportowe, dostarcza aminokwasy na rybosomy
białka enzymatyczne
öğrenmeye başla
przyspieszają przebieg reakcji w organizmie;
lipaza, pepsyna
białka budulcowe
öğrenmeye başla
wchodzą w skład struktur w organizmie;
kolagen, keratyna
białka motoryczne
öğrenmeye başla
umożliwiają ruch w komórkach i tkankach;
aktyna, miozyna
białka transportujące
öğrenmeye başla
odpowiadaja za przenoszenie wielu związków;
hemoglobina
białka regulacyjne
öğrenmeye başla
regulują procesy przebiegające w komórkach
; insulina
białka obronne ochraniają organizm m.in. przed infekcjami;
öğrenmeye başla
przeciwciała
białka magazynujące
öğrenmeye başla
umożliwiają gromadzenie ważnych związków;
ferrytyna (magazynuje żelazo)
gen
öğrenmeye başla
odcinek DNA dotyczący budowy jednego białka (łańcucha polipeptydowego) lub jednej cząsteczki RNA
geny bakterii (organizmów prokariotycznych)
öğrenmeye başla
leżą obok siebie, nie są oddzielone odcinkami niekodującymi
geny organizmów eukariotycznych
öğrenmeye başla
między genami występuje dużo odcinków nie kodujących
pozagenowe DNA
öğrenmeye başla
nie kodujące ani białka ani RNA, przypuszcza się, że biorą udział w regulowaniu procesów
eksony
öğrenmeye başla
odcinki kodujące, zazwyczaj krótsze -10% w genie
introny
öğrenmeye başla
niekodujące- 90% w genie
genom
öğrenmeye başla
kompletny zapis informacji genetycznej danego organizmu; określa się tez tak materiał genetyczny wirusów
genom bakterii
öğrenmeye başla
stanowi go duża cząsteczka DNA nazywana chromosomem bakteryjnym oraz małe cząsteczki-plazmidy
nukleoid
öğrenmeye başla
miejsce występowania genomu bakterii
plazmidy
öğrenmeye başla
geny w plazmidach nie zawsze kodują informacje niezbędne do życia ale przydatne
komórki eukariotyczne
öğrenmeye başla
posiadające jądro
komórki prokariotyczne
öğrenmeye başla
mają substancje jądrową
cząsteczki DNA
öğrenmeye başla
występują: w mitochondriach, chloroplastach i jądrze komórkowym
Wszystkie komórki organizmu mają identyczny genom
öğrenmeye başla
różnice powoduje to, że aktywna jest tylko część genów
chromatyna
öğrenmeye başla
tworzy ją: kwas deoksyrybonukleinowy związany z białkami; ma ona postać długich cienkich nici które podczas podziału staja się zwarte tak, że mozna wyodrębnić poszczególne cząsteczki DNA
chromosom
öğrenmeye başla
część chromatyny która podczas podziału ma dwie identyczne cząsteczki DNA
nukleosom
öğrenmeye başla
fragment nici nawinięty na białka, podstawowa jednostka chromatyny
centromer
öğrenmeye başla
zwężenie w chromosomie wyznaczające ramiona, umozliwia on rozdzielenie materiału genetycznego podczas podziału komórki
chromosom mitotyczny
öğrenmeye başla
zawiera dwie identyczne cząsteczki DNA
kariotyp
öğrenmeye başla
zestaw chromosomów charakterystyczny dla komórki somatycznej danego organizmu
chromosomy homologiczne
öğrenmeye başla
chromosomy podobne do siebie
diploidalne
öğrenmeye başla
organizmy i komórki o podwójnym zestawie chromosomów
haploidalne
öğrenmeye başla
mające pojedynczy zestaw chromosomów
poliploidalne
öğrenmeye başla
zawierają więcej niż po dwa chromosomy każdej pary
kod genetyczny
öğrenmeye başla
sposób zapisu informacji genetycznej o budowie białek w sekwencji DNA
kodon
öğrenmeye başla
trzy kolejne nukleotydy kodujące jeden aminokwas
trójkowy
öğrenmeye başla
trzy kolejne nukleotydy kodują jeden aminokwas
jednoznaczny
öğrenmeye başla
każdy kodon koduje jeden i ten sam aminokwas
bezprzecinkowy
öğrenmeye başla
między kodonami nie ma przerw
zdegenerowany
öğrenmeye başla
kilka kodonów może kodować ten sam aminokwas
niezachodzący
öğrenmeye başla
każdy nukleotyd wchodzi w skład tylko jednego kodonu
uniwersalny
öğrenmeye başla
prwaie wszystkie organizmy te same kodony oznaczają te same aminokwasy
cechy kodu genetycznego
öğrenmeye başla
trójkowy, jednoznaczny, bezprzecinkowy, zdegenerowany, niezachodzący, uniwersalny
kodon STOP
öğrenmeye başla
informuje o zakończeniu odczytywaniu informacji o sekwencji aminokwasów o danym białku (trzy kodony)
ekspresja genu
öğrenmeye başla
proces odczytywania informacji genetycznej
transkrypcja
öğrenmeye başla
odczytywanie genów następuje w nim od DNA do rRNA lub tRNA
translacja
öğrenmeye başla
na podstawie nukleotydów w mRNA przy udziale tRNA zachodzi synteza białka
antykodon
öğrenmeye başla
sekwencja trzech nukleotydów komplementarna do danego kodonu tRNA
modyfikacje białka
öğrenmeye başla
odcięcie fragmentu białka z jego końców i ze środka, czy przyłączeniu aminokwasów różnych grup chemicznych
mutacje liczbowe
öğrenmeye başla
zaburzenia w rozdziale chromosomów podczas podziału komórki
autosomalny dominujący
öğrenmeye başla
choroba występuje w każdym pokoleniu, ryzyko jej wystąpienia dotyczy zarówno kobiet jak i mężczyzn, ujawnia się u heterozygot i homozygot dominujacych
autosomalny recesywny
öğrenmeye başla
chorują tylko homozygoty recesywne, ryzyko wystąpienia dotyczy kobiet i mężczyzn, rodzice są zwykle nosicielami
recesywny sprzężony z chromosomem X
öğrenmeye başla
schorzenie dotyczy mężczyzn, kobiety są nosicielkami, choroba nie jest przekazywana z ojca na syna
dominujący sprzężony z chromosomem X
öğrenmeye başla
choróją kobiety będace homozygotami dominującymi pod względem zmutowanego genu i heterozygotami. Chory mężczyzna będzie miał zdrowych synów i zdrowe córki, u kobiety prawdopodobieństwo choroby będzie 50%, nie zależnie od płci
powstawanie nowotworów
öğrenmeye başla
mutacje w odcinku DNA odpowiedzialne za podział komórki mogą spowodować, że komórka będzie dzielić się w sposób nie kontrolowany
mutacje neutralne
öğrenmeye başla
nie niosą za sobą za sobą żadnych skutków dla organizmu, ponieważ nie wpływają na zmiany funkcjonowania białek kodowanych w DNA
mutacje niekorzystne
öğrenmeye başla
powodują powstawanie białek, które nie mogą prawidłowo spełniać swojej roli
mutacja niekorzystna w komórce rozrodczej
öğrenmeye başla
powoduje zaburzenia w funkcjonowaniu całego organizmu potomnego
mutacja niekorzystna w komórce somatycznej
öğrenmeye başla
to pełnione przez nią funkcje przejmują zwykle inne komórki, powoduje to, że skutki mutacji nie są widoczne w całym organiźmie
mutacje korzystne
öğrenmeye başla
dla organizmu powodują wykształcenie nowej cechy ułatwiającej organizmowi przeżycie
choroby jednogenowe
öğrenmeye başla
spowodowane mutacjami w pojedynczych genach,
np: fenyloketonuria, daltonizm, hemofilia
choroby chromosomalne
öğrenmeye başla
spowodowane mutacjami chromosomowymi,
np: zespół Downa, zespół Turnera
choroby wieloczynnikowe/ wielogenne
öğrenmeye başla
spowodowane mutacjami w wielu genach, często związane z czynnikami zewnętrznymi,
np: autyzm, schizofrenia, nadciśnienie, cukrzyca
trisomia
öğrenmeye başla
gdzy w komórce zamiast dwóch zestawów chromosomów homologicznych występują trzy chromosomy
monosomia
öğrenmeye başla
jeżeli w komórce występuje jeden chromosom danej pary
badania prenatalne
öğrenmeye başla
wszystkie testy i badania umożliwiające ocenę stanu płodu
aminopunkcja
öğrenmeye başla
pobranie płynu owodniowego za pomocą igły nakłuwającej powłoki brzuszne i macicę
biopsja kosmówki
öğrenmeye başla
pobranie wycinka kosmówki, umożliwia to zbadanie kariotypu płodu
badania inwazyjne
öğrenmeye başla
umożliwiają poznanie kariotypu płodu
testy pourodzeniowe
öğrenmeye başla
pozwalają na zdiagnozowanie niektórych chorób u noworotka
pobranie krwi płodu
öğrenmeye başla
z żyły pępowinowej, umożliwia nie tylko zbadanie kariotypu, ale takze określenie różnych związków w jego krwi
cząsteczka DNA jest...
öğrenmeye başla
polimerem złożonym z monomerów
Puryny:
öğrenmeye başla
- Adenina - Guanina
Pirymidy:
öğrenmeye başla
- Cytozyna - Tymina
RNA występuje w:
öğrenmeye başla
u eucariota i procariota: - w cytoplaźmie - rybosomach
W komórce nie dzieloącej się nić DNA stanowi-
öğrenmeye başla
chromatyna
W każdej komórce człowiek ma
öğrenmeye başla
2 metry DNA
Podczas podziału w metafazie powstają pałeczkowate struktury zwane
öğrenmeye başla
chromosonami
odcinki DNA, które chronią zawartość chromosomu, znajdują się na jego końcach
öğrenmeye başla
telomery
rodzaje chromosomów:
öğrenmeye başla
metacentryczny, subcentryczny, akrocentryczny, telocentryczny,
2n to komórka ciała, jest
öğrenmeye başla
diploidalna
człowiek ma ... chromosomów, czyli... pary
öğrenmeye başla
46, czyli 23
pierwsze 22 pary chromosomów, to
öğrenmeye başla
autosomy
23 para, to tzw...
öğrenmeye başla
chromosom płci K - XX M - XY
ilość chromosomów charakterystyczna dla danego gatunku, to
öğrenmeye başla
kariotyp
1n to komórka
öğrenmeye başla
haploidalna
komórka haploidalna człowieka posiada
öğrenmeye başla
23 chromosomy, u człowieka, są to komórki rozrodcze- plemniki, kom. jajowe
Replikon
öğrenmeye başla
to odcinek DNA, który jest replikowany jako całość
Polimeraza
öğrenmeye başla
enzym, w procesie elongacji wędruje po nici od 3' do 5', rozpoznaje nukleotydy i dobudowuje komplementarnie do nich. Nowa nić powstaje od 5' do 3'.
Nić wiodąca
öğrenmeye başla
to nić powstająca w kierunku do widełek.
Nić opóźniona
öğrenmeye başla
nić powstająca w kierunku od widełek,
Ligaza
öğrenmeye başla
enzym łączący fragmenty DNA
Rodzaje genów:
öğrenmeye başla
geny niepodzielne - u bakteri; geny podzielne - u jądrowych; geny nakładające
nić matrycowa
öğrenmeye başla
to ta z której polimeraza odczytuje
nić kodująca
öğrenmeye başla
nie używana nić
RNA żyje krótko
öğrenmeye başla
od kilku minut do kilku dni
obróbka posttranslacyjna
öğrenmeye başla
to usuwanie pierwszego aminokwasu

Yorum yapmak için giriş yapmalısınız.