interdykty

ochrona posesoryjna

ochrona posiadania

do ochrony posiadania służyły

interdicta retindendae possessionis i interdictia recuperandae possessionis

posiadaczowi wolno było niezależnie od ochrony interdyktalnej odeprzeć bezprawne naruszanie posiadania za pomocą

ochrony koniecznej

interdykty retinendae possessionis

interdykt uti possidetis i interdykt utrubi

interdykty recuperandae possessionis

interdykt unde vi, interdykt de vi armata i interdykt de precario

interdykt uti possidetis

dotyczył nieruchomości (gruntów i budynków). Przy posiadaniu pozostawał ten z przeciwników, który w chwili wydania interdyktu by posiadaczem niewadliwym

posiadacz niewadliwy

nie nabył rzeczy ani przemocą, ani potajemnie: nec vi, nec clam, nec precario

interdykt itrubi

odnosił się do ruchomości, głównie niewolników. Przy posiadaniu utrzymywał się ten, który przez większą część roku licząc wstecz od wydania interdyktu posiadał sporną rzecz w sposób niewadliwy

interdykty retinendae possessionis należały do tzw.

interdicta duplicia (nakaz pretorski był skierowany jednocześnie do obydwu)

interdykty retinendae possessionis

służyły do utrzymania naruszonego posiadania

interdykty recuperandae possessionis

służyły do odzyskania posiadania

interdykt unde vi

przysługiwał niewadliwemu posiadaczowi nieruchomości, którego wyzuto z posiadania przemocą (można go było wnieść w ciągu roku od chwili wyzucia z posiadania)

gdy posiadaczowi wadliwemu odebrano rzecz przy użyciu siły zbrojnej (tarcze, miecze, kije kamienie)

to posiadacz wadliwy pozostawał przy posiadaniu

interdykt de vi armata

na jego podstawie pretor nakazywał zwrócić posiadanie wadliwemu przeciwnikowi (gdy wcześniej rzecz została mu odebrana przy użyciu siły zbrojnej)

interdykt de precario

kierowany przeciw prekarzyście, który nie zwracał rzeczy oddanej mu w prekarium

prekarium

rodzaj umowy, w wyniku której następowało przekazanie drugiej osobie ziemi, jakiejś rzeczy lub prawa w użytkowanie, z zastrzeżeniem zwrotu na każde wezwanie

prekarium było jedynie

stanem faktycznym, a nie stosunkiem prawnym

w prawie poklasycznym interdykty posesoryjne przybrały postać zwyczajnych powództw

skarg posesoryjnych

interdykty unde vi i de vi armata w prawie justyniańskim

połączono w jeden środek procesowy

interdykty adipiscendae possessionis służyły

do nabycia posiadania

interdykty idipiscendae possessionis

interdykt salwiański i interdykt quorum bonorum

interdykt salwiański

wydzierżawiający występował przeciw dzierżawcy o uzyskanie posiadania zastawionych przedmiotów

interdykt quorum bonorum

umożliwiał dziedzicom prawa pretorskiego wejście w posiadanie rzeczy spadkowych