Koło 1

 0    85 flashcards    FiszerMD
mp3 indir Baskı oynamak kendini kontrol et
 
soru cevap
Heksokinaza Km i powinowactwo
öğrenmeye başla
wysokie powinowactwo (małe Km) w stosunku do substratu, hamowana przez produkt
Heksokinaza reakcja
öğrenmeye başla
glukoza +ATP - glukozo-6-fosforan z ADP
Glukokinaza gdzie?
öğrenmeye başla
hepatocyty i komórki B wysp Langerhansa
Glukokinaza Km
öğrenmeye başla
Wysokie Km (małe powinowactwo), brak hamowania przez produkt
Izomeraza fosfoheksozowa reakcja
öğrenmeye başla
glukozo-6-fosforan i Mg2+ - fruktozo-6-fosforan
Fosfofruktokinaza-1 hamowana prez
öğrenmeye başla
cytrynian oraz ATP
Fosfofruktokinaza-2 produkt
öğrenmeye başla
fruktozo-2,6-bisfosforan
Aldolaza reakcja
öğrenmeye başla
fruktozo-1,6-bisfosforan - fosfodihydroksyaceton i gliceraldehydo- 3-fosforan
Izomeraza fosfotriozowa reakcja
öğrenmeye başla
fosfodihydroksyaceton - gliceraldehydo- 3-fosforan
Dehydrogenaza gliceraldehydo-3-fosforanowa reakcja
öğrenmeye başla
gliceraldehydo- 3-fosforan + fosforan nieorganiczny - 1,3-bisfosfoglicerynian
Dehydrogenaza gliceraldehydo-3-fosforanowa co zachodzi i typ reakcji
öğrenmeye başla
fosforylacja oksydacyjna, Nad+ w Nadh + H+
Kinaza fosfoglicerynianowa
öğrenmeye başla
1,3-bisfosfoglicerynian + ADP (fosforylacja substratowa) - 3-fosfoglicerynian + ATP
Enolaza hamowana przez
öğrenmeye başla
Fluorek
etap regulacji glikolizy
öğrenmeye başla
1Heksokinaza, 2 Fosfofruktokinaza-1 (najważniejszy), 3 Kinaza pirogronianowa
samoistna fruktozuria
öğrenmeye başla
brak fruktokinazy
dziedziczna nietolerancja fruktozy
öğrenmeye başla
brak aldolazy B, trzba unikać fruktozy i sacharozy
deficyt galaktokinazy
öğrenmeye başla
autosomalna recesywna, dużo galaktozy we krwi i w moczu
galaktazemia klasyczna
öğrenmeye başla
brak galaktozo-1-fosfatazo urydynotransferazy (GALT), autosomalna recesywna
galaktazemia klasyczna co powoduje
öğrenmeye başla
akumulacja galaktozo-1-fostatazy
reduktaza aldozowa potrzebna przy
öğrenmeye başla
Potrzebna przy nadmarze galaktozy
Glukoneogeneza główne substraty
öğrenmeye başla
aminokwasy glukogenne, mleczan, glicerol oraz propionian
karboksylaza pirogronianowa
öğrenmeye başla
pirogronian - szczawiooctan, enzym mitochondrialny i wymagający biotyny i ATP,
Karboksylaza pirogronianowa pozytywny efektor
öğrenmeye başla
acetylo-CoA
pierwszy enzymem regulatorowym gukoneogenezy
öğrenmeye başla
Karboksylaza pirogronianowa
Glikogen mięśnie szkieletowe
öğrenmeye başla
400g glikogenu (1-2% masy)
Glikogen wątroba
öğrenmeye başla
100g glikogenu (6-8% masy)
fosforylaza glikogenowa katalizuje
öğrenmeye başla
usunięcie reszty glukozy z nieredukującego końca glikogenu
Fosfoglukomutaza katalizuje odwracalną reakcję
öğrenmeye başla
glukozo-1-fosforan - glukozo-6-fosforan
Pirofosforylaza UDP-glukozy
öğrenmeye başla
glukozo-1-fosforan + UTP - UDP-glukoza +PPi
Rola rozgałęzień w glikogenie
öğrenmeye başla
biologiczną rolą rozgałęzień w glikogenie jest wzrost rozpuszczalności glikogenu oraz zwiększenie liczby końców nieredukujących
Synteza rozgałęzień w glikogenie
öğrenmeye başla
wiązania te są syntetyzowane przez enzym rozgałęziający wiązania A1-A6
Rola glikogeniny w syntezie glikogenu
öğrenmeye başla
rolę zarówno primera, jak i enzymu syntetyzującego początkowy łańcuch glikogenu, pełni specjalne białko glikogenina
Losy pirogronianu w warunkach aerobowych
öğrenmeye başla
pirogronian może zostać przekształcony do glukozy i glikogenu na drodze glukoneogenezy lub utleniony do acetylo- CoA w celu uzyskania energi
Kompleks dehydrogenazy pirogronianowej enzymy, koenzymy
öğrenmeye başla
proces wymaga sekwencyjnego działania trzech różnych enzymów i pięciu różnych koenzymów lub grup prostetycznych - TPP, FAD, HS-CoA, NAD+ i liponianu
Kompleks dehydrogenazy pirogronianowej witaminy
öğrenmeye başla
tiamina B1 (w TPP), ryboflawina B2 (w FAD), niacyna B3 (w NAD+) oraz pantotenian B5 (w HS-CoA)
Regulacja kompleksu dehydrogenazy pirogronianowej
öğrenmeye başla
kompleks jest hamowany przez produkty reakcji, NADH i acetylo-CoA
Tkanki z aktywnym szlakiem pentozowym
öğrenmeye başla
nadnercze, wątroba, jądra, tk. tłuszczowa, jajniki, gr. mlekowy, erytrocyty
Szlaki syntez wymagające NADPH
öğrenmeye başla
synteza kwasów tłuszczowych, synteza cholesterolu, synteza neuroprzekaźników, synteza nukleotydów
Szlaki wymagające NADPH Detoksykacja
öğrenmeye başla
redukcja utlenionego glutationu, monooksygenazy zawierające cytochrom P450
Dehydrogenaza glukozo-6-fosforanowa
öğrenmeye başla
katalizuje nieodwracalną reakcję odwodorowania glukozo-6-fosforanu przy węglu 1
pierwsza reakcja fazy oksydacyjnej szlaku pentozofosforanowego
öğrenmeye başla
odwodorowanie glukozo-6-fosforanu, jest fizjologicznie nieodwracalna, ogranicza szybkość szlkaku
najważniejszym czynnikiem regulacyjnym szlak pentozowy
öğrenmeye başla
dostępność NADP
faza nieoksydacyjna szlaku pentozofosforanowego jest kontrolowana przede wszystkime przez
öğrenmeye başla
dostępność substratów
Niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej
öğrenmeye başla
genetycznie uwarunkowany, dziedziczy się w sposób dominujący sprzężony z chromosomem X
niedobór G-6-PD jest przyczyną
öğrenmeye başla
anemii hemolitycznej indukowanej lekami
Vicia faba zawiera
öğrenmeye başla
diwicynę - glikozyd puynowy
fawizm
öğrenmeye başla
erytrocyty ulegają lizie 24 to 48 godzin po spożyciu bobu, uwalniając do krwi wolną hemoglobinę
anemia w przypadku niedoboru G-6-PD może być indukowana
öğrenmeye başla
lekami o dużym potencjale oksydacyjno-redukcyjnym, np. leki przeciwmalaryczne (chlorochina), sulfonamidy, dapson, nitrofurantoina, witamina C w dużych dawkach, polopiryna, witamina K (głównie u noworodków)
Objawy niedoboru dehydrogenazy G-6-PD
öğrenmeye başla
ciałka Heinza w cytoplazmie erytrocytów, u około 5% osób z niedoborem G-6-PD już w okresie noworodkowym może ujawnić się hiperbilirubinemia
Leczenie niedoboru dehydrogenazy G-6-P
öğrenmeye başla
przetaczanie krwinek czerwonych, splenektomia
W erytrocytach GSH jest niezbędny dla
öğrenmeye başla
utrzymania prawidłowego kształtu krwinek czerwonych i dla utrzymania hemoglobiny w formie zredukowanej – Fe2
ciałka Heinza
öğrenmeye başla
(powstają ze zdenaturowanej Hb i białek zrębu erytrocytu). grupy –SH hemoglobiny są utleniane, tworząc mostki między cząsteczkami – powstają agregaty
Niedobór dehydrogenazy G-6-P a malaria
öğrenmeye başla
niedobór G-6-PD chroni przed najgroźniejszą postacią malarii – zarodźcem sierpowatym,
najczęściej występującą postacią niedoboru G-6-PD jest
öğrenmeye başla
niedobór charakteryzujący się 10-krotną redukcją aktywności enzymu w krwinkach czerwonych, występuje u 11% Amerykanów pochodzenia afrykańskiego
Choroba von Gierkego
öğrenmeye başla
niedobór gklukozo-6-fosfatazy, nagromadzenie glikogenu w wątrobie i kanalikach nerkowych
Choroba Pompego
öğrenmeye başla
niedobór kwaśnej maltazy, nagromadzenie glikogenu w lizosomach
Choroba Forbesa lub Corinch
öğrenmeye başla
Brak enzymu usuwającego rozgałęzienia, Hipoglikemia głdowa, gromadznie rozgałęzionych polisacharydów
Choroba Andersena
öğrenmeye başla
Brak enzymu rozgałęziającego, Hepatomegalia
Syndrom McArdle'a
öğrenmeye başla
brak fosforylazy glikogenowej w mięśniach, mniejsza zdolność do wysiłku, zbyt dużo glikogenu
Choroba Hersa
öğrenmeye başla
Niedobór fosforylazy glikogenowej w wątrobie, hepatomegalia
niedobor dehydrogenazy G-6-P Klasa I
öğrenmeye başla
chorzy z bardzo małą aktywnością enzymu, < 10%, z objawami przewlekłej hemolizy
niedobor dehydrogenazy G-6-P Klasa II
öğrenmeye başla
ze znacznym niedoborem G-6-PD, z przejściową hemolizą
niedobor dehydrogenazy G-6-P Klasa III
öğrenmeye başla
chorzy z umiarkowanym niedoborem, 10-60% normy, z przejściową hemolizą indukowaną lekami lub zakażeniem
Bariera wewnętrznej błony mitochondrialnej brak transportera dla
öğrenmeye başla
szczawiooctanu
przed transportem do cytozolu, szczawiooctan utworzony z pirogronianu musi
öğrenmeye başla
zostać zredukowany do jabłczanu przez mitochondrialną dehydrogenazę jabłczanową, co zużywa 1 cz. NADH
kompleks dehydrogenazy pirogronianowej
öğrenmeye başla
dehydrogenaza pirogronianowa, acetylotransferaza dihydroliponoamidowa, dehydrogenaza dihydroliponoamidowa
enzym rozgałęziający dziala od
öğrenmeye başla
11 reszt glukozowych
enzym rozgałęziający tworzy wiązanie
öğrenmeye başla
1-6 glikozydowe
w trzustce, G-6-P syntetyzowany przez glukokinazę jest sygnałem o zwiększonej dostępności glukozy i prowadzi do wydzielenia
öğrenmeye başla
insuliny
Fosfofruktokinaza-1 jest hamowana przez
öğrenmeye başla
cytrynian oraz ATP
Fosfofruktokinaza-1 jest aktywowana przez
öğrenmeye başla
5′-AMP, fruktozo- 2,6-bisfosforan
fosfofruktokinazę 2 (PFK-2) a insulina
öğrenmeye başla
insulina stymuluje defosforylację enzymu - PFK-2 ulega aktywacji i wzrasta stężenie F-2,6-BP, który aktywuje glikolizę
fosfofruktokinazę 2 (PFK-2) a glukagon i noradrenalina
öğrenmeye başla
glukagon i noradrenalina stymulują fosforylację enzymu bifunkcyjnego - PFK-2 ulega inaktywacji, a FBPaza-2 jest aktywowana
fizjologicznie, stosunek GSH do GSSG w erytrocytach wynosi
öğrenmeye başla
500
GSH w erytrocytach służy jako
öğrenmeye başla
bufor sulfhydrolowy, który utrzymuje reszty cysteinowe Hb i innych białek erytrocytarnych w formie zredukowanej fizjologicznie,
aminopiryna i antypiryna wzmagają u osób z pentozurią
öğrenmeye başla
wydalanie ksylulozy
barbital lub chlorobutanol powodują znaczny wzrost
öğrenmeye başla
przekształcania glukozy w glukuronian
enzym rozgałęziający
öğrenmeye başla
1,4-1,6 transglukozydaza
enzym usuwający rozgałęzienia
öğrenmeye başla
a-1,6-glukozydaza
acetylo-CoA a losy pirogronianu hamowanie
öğrenmeye başla
dehydrogenazę pirogronianową
acetylo-CoA a losy pirogronianu podubdzanie
öğrenmeye başla
karboksylazę pirogronianową
Aktywność dehydrogenazy pirogronianowej – E1 - etap 1
öğrenmeye başla
pirogronian łączy się z TPP i ulega dekarboksylacji  powstaje reszta hydroksyetylowa, która wiąże się z pirofosforanem tiaminy, tworząc hydroksyetylo-TPP
Aktywność dehydrogenazy pirogronianowej – E1 - etap 2
öğrenmeye başla
hydroksyetylowa grupa przyłączona do TPP ulega utlenieniu do grupy acetylowej i jednocześnie jest przenoszona na liponoamid, produktem reakcji jest acetyloliponoamid
Aktywność acetylotransferazy dihydroliponoamidowej – E2 - etap 3
öğrenmeye başla
grupa acetylowa jest przenoszona z acetyloliponoamidu na koenzym A, tworząc acetylo-CoA
Aktywność dehydrogenazy dihydroliponoamidowej – E3 - etap 4
öğrenmeye başla
dehydrogenaza dihydroliponoamidowa (E3) regeneruje utlenioną formę liponoamidu, dwa elektrony są przenoszone na grupę prostetyczną enzymu - FAD - a następnie na koenzym NAD

Yorum yapmak için giriş yapmalısınız.