LITOSFERA

 0    148 flashcards    whit3nxx
mp3 indir Baskı oynamak kendini kontrol et
 
soru język polski cevap język polski
STOPIEŃ GEOTERMICZNY
öğrenmeye başla
1stopień/33m, w jądrze wewnętrznym jest ok. 5000-6000stopni
GRADIENT GEOTERMICZNY
öğrenmeye başla
3.1 stopnia /100m
SKORUPA ZIEMSKA
öğrenmeye başla
Dzieli się na: strefę granitową i strefę bazaltową
Strefa bazaltowa (sima) (krzem i magnez) - na dnie oceanów i na lądzie pod sial
Strefa granitowa (sial) (Krzem i glin) - tylko w obrębie lądów
PŁASZCZ GÓRNY (ZEWNĘTRZNY)
öğrenmeye başla
Crofesima - chrom, żelazo, krzem, magnez
W górnej częsci - ASTENOSFERA- duża plastyczność, miejsce powstawania wszystkich procesów tektonicznych
Budowa wnętrza ziemi (kolejność od powierzchni)
öğrenmeye başla
Skorupa ziemska, płaszcz górny (zewnętrzny), płaszcz dolny (wewnętrzny), jądro zewnętrzne, jądro wewnętrzne
PŁASZCZ DOLNY ZEWNĘTRZNY
öğrenmeye başla
PŁASZCZ DOLNY ZEWNĘTRZNY nifesima - nikiel, żeloazo, krzem, magnez
JĄDRO ZEWNĘTRZNE
öğrenmeye başla
nife - nikiel, żelazo - prawdopodobnie w stanie ciekłym
JĄDRO WEWNĘTRZNE
öğrenmeye başla
nife - nikiel, żelazo
skorupa ziemska - kontynentalna
öğrenmeye başla
grubość ś 30-40km, pod młodymi górami do 80km
Strefa granitowa SIAL (skały magmowe kwaśne), strefa bazaltowa SIIMA (skały magmowe zasadowe)
LITOSFERA
öğrenmeye başla
Górna wastwa Ziemi obejmująca skorupę ziemską i górną część płaszcza zewnętrznego. Głębokość do ok. 100km
Geologia historyczna
öğrenmeye başla
Zajmuje się odtwarzaniem dziejów Ziemi
Stratygrafia
öğrenmeye başla
Dział geologii obejmujący ustalenie kolejności ułożenia warstw skalnych oraz określanie ich wieku.
Metoda radiometryczna (izotopowa)
öğrenmeye başla
Ustalenie wieku skały polega na obliczeniu stosunku uranu do ołowu. Do badania stosuje się izotop węgla c14, którego czas połowicznego rozpadu wynosi 5570lat
Metoda bezwzględna
Dzięki określeniu wieku szczątków organicznych można pośrednio ustalić wiek skały, w której te szczątki się zachowały.
Metoda dendrochronologiczna
öğrenmeye başla
Badanie słojów przyrostu rocznego w pniach drzew.
Metoda bezwzględna
Metoda pyłkowa
öğrenmeye başla
Badanie pyłków roślinnych zawartych w torfie lub osadach na dnie jeziora
Metoda bezwzględna
Określenie warunków wegetacji i zmian szaty w przeszłości
Metoda stratygraficzna
öğrenmeye başla
Na obszarach o budowie płytowej - im głębiej położona tym starsza skała
Metoda względna
Metoda paleontologiczna
öğrenmeye başla
Ustalenie wieku za pomocą skamieniałości przewodnich
Metoda względna
Metoda tektoniczna
öğrenmeye başla
Analiza niezgodności ułożenia warstw - ustalenie czasów ruchów górotwórczych
metoda względna
Ery ziemi
öğrenmeye başla
1. kenozoik 2. mezozoik 3. paleozoik 4. ery proterozoiczne 5. ery archaiczne
Kenozoik - podział na okresy
öğrenmeye başla
Czwartorzęd, neogen, paleogen
Mezozoik - podział na okresy
öğrenmeye başla
kreda, jura, trias
Paleozoik - podział na okresy
öğrenmeye başla
perm, karbon, dewon, sylur, ordowik, kambr
Holocen (kenozoik - czwartorzęd)
öğrenmeye başla
Epoka trwająca do dziś - powstanie Bałtyku + silna ingerencja człowieka
Plejstocen (Kenozoik - czwartorzęd)
öğrenmeye başla
Zlodowacenie na półkuli północnej (zatoka Hudsona, Gór Skandynawskich) + pojawienie się człowieka - wschodnia Afryka
Neogen, Paleogen (kenozoik)
öğrenmeye başla
Koniec kredy do miocenu - orogeneza alpejska (największe natężenie ruchów górotwórczych - oligocen/miocen)
Kreda (mezozoik)
öğrenmeye başla
Wyginięcie większości gatunków w tym gadów
Jura (mezozoik)
öğrenmeye başla
Podział Gondway (oddziela się Ameryka Południowa z Afryką, Dekan z Cejlonem, Australia, Antarktyda)
Pierwsze ptaki - archeopteryks
trias (mezozoik)
öğrenmeye başla
Pojawienie się dinozaurów
karbon/perm (paleozoik)
öğrenmeye başla
Rozwój paproci, skrzypów, widłaków
Transgresja morza
öğrenmeye başla
Wkroczenie morza w ląd (np. w ordowiku, jurze, kredzie)
Regresja morza
öğrenmeye başla
Wycofywanie się mórz z obszarów lądowych (np. w permie, triasie, pliocenie)
Fałd
öğrenmeye başla
Układ warstw skalnych, w wyniku deformacji ulega powyginaniu, ale bez przerwania ich ciągłości
Uskok
öğrenmeye başla
Powstaje w wyniku pęknięcia skorupy ziemskiej i przemieszczania sie skał względem siebie wzdłuż pęknięcia
Płaszczowina
öğrenmeye başla
Fałd obalony i przesunięty - zostaje oderwany od podłoża i przesunięty nawet kilkaset kilometrów dalej
Minerały
öğrenmeye başla
pierwiastki lub związki chemiczne występujące w przyrodzie. W większości o strukturze kryształu.
Mogą powstać wskutek krzepnięcia magmy, wytrącić z roztworów krążących w skałach, wody mineralnej, procesu wietrzenia, lub przeobrażeń pod wpływem wysokiej temperatury.
Skała
öğrenmeye başla
Naturalne skupisko materiałów
skały GŁĘBINOWE = jawnokrystaliczne
öğrenmeye başla
Pod powierzchnią ziemi, gdzie magma powoli zastyga, duże kryształy
skały magmowe
granit, dioryt, gabro, sjenit
skały WYLEWNE = skrytokrystaliczne
öğrenmeye başla
Magma wydostaje się na powierzchnie Ziemi, a jej stygnięcie następuje szybko
skały magmowe
bazalt, andezyt, riolit, profir
Skały osadowe - okruchowe
öğrenmeye başla
Powstają przez osadzenie się w innym miejscu drobin skalnych, postać luźna lub zwięzła
skały osadowe
less, ił, muł, piasek
skały osadowe - pochodzenia organicznego
öğrenmeye başla
Z szczątków organizmów żywych.
Wapień, kreda, węgiel, torf
Skały osadowe - chemiczne
öğrenmeye başla
Przemiana chemiczna
Sól kamienna, sowa, gips, siarka
Skał przeobrażone = metamorficzne
öğrenmeye başla
Kontakt skały z gorącą magmą lub lawą.
Gnejs (z granitu), marmur (z wapienia), diament (z węgla), kwarcyt (z piaskowca)
SEDYMENTACJA
öğrenmeye başla
Osadzanie się na lądzie lub w morzu okruchów skalnych pochodzących z wietrzenia skał. Również osadzanie się związków chemicznych na dnach oceanów wytrąconych z szczątków organizmów żywych.
DIAGENEZA
öğrenmeye başla
Przekształcanie się pod wpływem nacisku lub cementowania luźnych skał w zwięzłe.
RYFT
öğrenmeye başla
Miejsce pęknięcia litosfery. Wąski, długi i bardzo głeboki do 300km rów tektoniczny.
Strefa subdukcji
öğrenmeye başla
Podsuwanie płyty oceanicznej pod kontynentalną lub oceanicznej pod inną oceaniczną.
Procesy geologiczne - WEWNĘTRZNE (endogeniczne)
öğrenmeye başla
Zachodzą wskutek działania sił wewnętrznych.
Plutonizm, wulkanizm, trzęsienia ziemi, ruchy górotwórcze
Procesy geologiczne - ZEWNĘTRZNE (egzogeniczne)
öğrenmeye başla
Zachodzą wskutek działania sił zewnętrznych - wiatru, temperatury, morze, rzek lodowców i lądolodów.
PLUTONIZM
öğrenmeye başla
Ogół zjawisk związanych z działaniem magmy w obrębie skorupy ziemskiej.
Z tworzeniem się ognisk magmowych, wdzieraniem się magmy w inne skały bez przedostania się na powierzchnię ziemi.
INTRUZJE MAGMOWE
öğrenmeye başla
Obszary wtargnięcia magmy pomiędzy inne skały.
Jaka to intruzja magmowa?
öğrenmeye başla
batolit
Jaka to intruzja magmowa?
öğrenmeye başla
lakkolit
Jaka to intruzja magmowa?
öğrenmeye başla
lopolit
Jaka to intruzja magmowa?
öğrenmeye başla
sille = żyła pokładowa
Jaka to intruzja magmowa?
öğrenmeye başla
Dajka
Wulkanizm
öğrenmeye başla
ogół zjawisk geologicznych związanych z wydobywaniem lawy oraz towarzyszących jej substancji na powierzchnię Ziemi.
Lawa
öğrenmeye başla
Wydostająca się na powierzchnię magma.
Wulkan
öğrenmeye başla
Lawa gromadzi się wokół miejsca z którego wypływa i tworzy stożek.
Lawa (skład)
öğrenmeye başla
temp ok 1000, tlenki krzemu, gliny, krzemianów, glinkokrzemianów i gazów.
Kwaśna i zasadowa
Wulkan typu wezuwiańskiego
öğrenmeye başla
lawa kwaśna=bogata w krzemionkę - gęsta, lepka, płynie powoli, tworzy jasne skały
np. Wezuwiusz, Krakatau, Kluczewska Sopka
tzw. wulkan stożkowy Gwałtowne erupcje > rozrywanie stożka >powstaje kaldera (rozległa głęboka wklęsłość)
Wulkan typu hawajskiego
öğrenmeye başla
lawa zasadowa=uboga w krzemionkę - rzadka, płynna, łatwo się rozlewa > niski stożek wulkaniczny
Wulkany hawajskie, Hekla
tzw. wulkan tarczowy, bez gwałtownych erupcji
Objawy wybuchu wulkanu
öğrenmeye başla
najczęściej brak, ale bliskość ogniska magmy może spowodować: wysychanie źródeł w okolicy, topnienie śniegu na wulkanie, ożywienie gejzerów
Gazy wydobywające się przy wybuchu wulkanu
öğrenmeye başla
para wodna, dwutlenek węgla w znacznych ilościach, chlor, wodór, azot, metan, siarkowodór, amoniak
Utwory piroklastyczne
öğrenmeye başla
Fragmenty lawy rozrzucane w powietrzu, różnej wielkości odłamki skalne wyrwane z krateru
Bomby wulkaniczne
öğrenmeye başla
Bryły lawy wyrzucone i zastygłe w powietrzu
Lapille
öğrenmeye başla
Fragmenty lawy wielkości orzecha.
Pumeks
öğrenmeye başla
Wyrzucone w powietrze fragmenty gorącej lawy bogatej w gazy.
Wulkany lawowe (efuzywne)
öğrenmeye başla
Wyrzucają głównie lawę (gwałtowność zależy od rodzaju lawy)
np. Wulkany hawajskie
Wulkany eksplozywne
öğrenmeye başla
Wyrzucają tylko utwory piroklastyczne i gazy; gwałtownie wybuchają
Aquan w Gwatemalii
Stratowulkany
öğrenmeye başla
Wyrzucają na przemian lawę i materiał piroklastyczny
np. Etna, Wezuwiusz, Krakatau
Skutki wybuchów wulkanów
öğrenmeye başla
potoki lawy, duszące gazy, zapylenie atmosfery, potoki błotne, rozwój rolnictwa
Rozmieszczenie wulkanów na ziemi
öğrenmeye başla
W strefach subdukcji - ognisty pierścień pacyfiku -> 60% czynnych wulkanów na ziemi
W strefach ryftowych - na grzbietach śródoceanicznych
Ważniejsze czynne wulkany
öğrenmeye başla
Gualtiri - Chile, Cotopaxi - Ekwador, Orizaba- Meksyk
Kaldera
öğrenmeye başla
Zagłębienie powstające w wyniku: rozerwania stożka wulkanicznego przy gwałtownej erupcji lub zapadnięcia się obszaru nad opróżnionym ogniskiem
Nek wulkaniczny
öğrenmeye başla
Wzniesienie o bardzo stromych stokach zbudowane z lawy zakrzepłej w kominie wulkanicznym
Trzęsienia ziemi
öğrenmeye başla
Drgania skorupy ziemskiej, których przyczyną jest rozchodzenie się fal sejsmicznych.
Powody trzęsień ziemi
öğrenmeye başla
Przemieszczanie się mas skalnych w obrębie skorupy ziemskiej: na granicach płyt, w rejonie młodych gór, w uskokach
Trzęsienia zapadliskowe
öğrenmeye başla
Przemieszczanie się małych mas skalnych związane z zapadaniem się stropów jaskiń lub wyrobisk górniczych.
Trzęsienia tektoniczne
öğrenmeye başla
najsilniejsze, najczęstsze 90% trzęsień
Trzęsienia wulkaniczne
öğrenmeye başla
Towarzyszą erupcjom wulkanicznym
H- HIPOCENTRUM
öğrenmeye başla
Ognisko trzęsienia ziemi, miejsce tworzenia się fal sejsmicznych
E - EPICENTRUM
öğrenmeye başla
Na powierzchni ziemi, pionowo nad hipocentrum, gdzie trzęsienie dociera najszybciej i jest najsielniejsze
Skala Mercallego
öğrenmeye başla
12-stopniowa skala zamknięta. Intensywność wstrząsu określa się na podstawie zniszczeń, wywołanych przez drgania.
1 stopień - wyczuwalne tylko przez sejsmografy, 10 - stopień - wali się większość budynków
OBSZARY SEJSMICZNE
öğrenmeye başla
Duża częstotliwość silnych trzęsień
grzbiety śródoceaniczne (strefy ryftowe), obszary młodych gór (alpidy)
wokół oceanu spokojnego - 40% - strefy subdukcji
OBSZARY PANSEJSMICZNE
öğrenmeye başla
Sporadyczne trzęsienia ziemi
strefa wielkich rowów wschodnioafrykańskich, bajkał, rów morza martwego
Granice płyt litosfery - północna Europa, Masyw Centralny
OBSZARY ASEJSMICZNE
öğrenmeye başla
Pozbawione trzęsień ziemi
Stare platformy prekambryjskie, dna oceaniczne, antarktyda
RUCHY IZOSTATYCZNE
öğrenmeye başla
Powolne, długotrwałe, pionowe ruchy skorupy ziemskiej. Powód: zaburzenie równowagi izostatycznej między litosferą i astenosferą.
RUCHY EPEJROGENICZNE = lądotwórcze
öğrenmeye başla
Bardzo powolne, obniżające lub wynoszące ruchy skorupy ziemskiej.
Spowodowane naciskiem magmy poruszającej się we wnętrzu Ziemi na litosferę.
Regresja morska
öğrenmeye başla
Powolne podnoszenie się skorupy ziemskiej powoduje wycofywanie się morza, odsłanianie nowego lądu.
Ruchy górotwórcze (fałdowanie, orogeneza)
öğrenmeye başla
Proces prowadzący do powstawania gór fałdowych.
poprzez: subdukcję, kolizję dwóch płyt kontynentalnych
Orogenezy najstarsze
öğrenmeye başla
Półwysep Kolski, Labrador, Północna część Walii, Anglia, Góry Stanowe
Orogeneza kaledońska
öğrenmeye başla
Góry świętokrzyskie, część Sudetów, Góry Skandynawskie, część Appalachów
Orogeneza Hercyńska
öğrenmeye başla
odmłodzenie gór Świętokrzyskich, Sudety, Harz, Masyw Czeski
Orogeneza Alpejska
öğrenmeye başla
Karpaty, Alpy, Pireneje, Andy
Góry Zrębowe
öğrenmeye başla
Pionowy ruch przemieszczania się mas skalnych wzdłuż uskoków
np. Sudety, Ural, Harz
Powstają zręby i rowy tektoniczne.
Góry wulkaniczne
öğrenmeye başla
Tworzą się w wyniku obfitych erupcji wulkanicznych. NIE tworzą pasm górskich.
Występują na granicach płyt litosfery i nad plamami gorąca.
Kilimandżaro, góry islandii, Hawajów, Kamczatki
WIETRZENIE TERMICZNE (insolacyjne)
öğrenmeye başla
Spowodowane dużymi dobowymi amplitudami temperatur.
W dzień skała silnie się nagrzewa, w nocy wyziębia się > rozszerza się i kurczy > pękanie
WIETRZENIE MROZOWE (zamróz)
öğrenmeye başla
Zamarzanie wody w szczelinach skał
WIETRZENIE SOLNE
öğrenmeye başla
Sól krystalizująca się w szczelinach skalnych zwiększa swoją objętość i prowadzi do rozpadu.
WIETRZENIE ILASTE
öğrenmeye başla
Pod wpływem wody. Pęcznienie i kurczenie skał ilastych.
ZJAWISKA KRASOWE
öğrenmeye başla
Powolne rozpuszczenie skał węglowych lub gipsowych przez wody podziemne i powierzchniowe.
PROCESY EOLICZNE
öğrenmeye başla
rzeźbotwórcza działalność wiatru: pustynie, plaże, góry.
SUSPENSJA
öğrenmeye başla
Transport materiału skalnego: porywanie materiału i unoszenie w powietrzu.
TOCZENIE
öğrenmeye başla
Przesuwanie wiatrem po podłożu drobnych ziaren.
SALTACJA
öğrenmeye başla
Skakanie dużych ziaren.
DEFLACJA
öğrenmeye başla
Wywiewanie drobnego materiału.
NIECKI DEFLACYJNE
öğrenmeye başla
NIECKI DEFLACYJNE
KORAZJA
öğrenmeye başla
Mechaniczne niszczenie skał - ziarenka piasku niesione przez wiatr uderzają w skałę.
RIPPLEMARKI (zmarszczki eoliczne)
öğrenmeye başla
Szerek małych grzbiecików na piasku.
ERG
öğrenmeye başla
Pustynia piaszczysta. Różnorodne wydmy
SERIR
öğrenmeye başla
Pustynia żwirowa.
HAMADA
öğrenmeye başla
Pustynia kamienista, skalista.
TAKYR
öğrenmeye başla
Pustynia ilasta. Pokryta twardym spękanym iłem,
Wybrzeże fiordowe
öğrenmeye başla
Powstałe przez zalanie dolin polodowcowych, długie, wąskie i głębokie zatoki morskie
Norwegia, Szkocja, Islandia, Grenlandia, Patagonia, Nowa Zelandia
Wybrzeże szkierowe (szerowe)
öğrenmeye başla
Ogromna ilość skalistych wysepek(szkierów), zalane mutony(barańce) wystające ponad powierzchnie wody
Morze Bałtyckie, Skandynawia
Wybrzeże dalmatyńskie
öğrenmeye başla
zalanie obniżeń między pasmami górskimi(równoległymi do brzegu), długie, wąskie wyspy, półwyspy równoległe do brzegu
Dalmacja, Kalifornia
Wybrzeże riasowe
öğrenmeye başla
wysokie, strome, urozmaicona linia brzegowa, powstało w miejscu gdzie morze graniczy z zalanym obszarem górskim, półwyspy, zatoki
Irlandia, Grecja, Hiszpania
Wybrzeże limanowe=jarowe
öğrenmeye başla
Tworzy się w wyniku zalania ujściowego odcinka jarów
Morze Czarne, Zatoka Gwinejska
Wybrzeże klifowe
öğrenmeye başla
wysokie, strome, utworzone w wyniku abrazji (niszczenie brzegu)
Wyspa Wolin, Gdynia Orłowo, południowa Anglia
Wybrzeże mierzejowe
öğrenmeye başla
z płaskimi, piaszczystymi mierzejami odcinającymi dawne zatoki, z jeziorami przybrzeżnymi
Półwysep Helski, Mierzeja Wiślana, okolice Łebsko, Jamno, Gradno
Wybrzeże lagunowe
öğrenmeye başla
podobne do mierzejowego, na obszarach o dużym wahaniu pływów
Zatoka meksykańska, wenecja, floryda
Wybrzeże deltowe
öğrenmeye başla
wybrzeże niskie, w dolinie rzek tworzących deltę
Delta Wisły, Dunaju, Nilu, Missisipi, Gangesu
Wybrzeże mangrowe = mamorzynowe
öğrenmeye başla
płaskie, porośniete lasami namorzynowymi (wodolubnymi, w strefie pływów)
Kuba, Sumatra, Nowa Gwinea, Zatoka Bengalska
Nizina
öğrenmeye başla
Obszar położony do 300m.n.p. m, płaska, falista, pagórkowata
Depresja
öğrenmeye başla
Część niziny, leżąca poniżej poziomu morza
Kryptodepresja
öğrenmeye başla
Zagłębienie terenu wypełnione przez wodę jeziora, którego dno leży poniżej poziomu morza
Wyżyna
öğrenmeye başla
Powyżej 300m.n.p. m, często obok kotliny
Szelf
öğrenmeye başla
Płytkie dno morskie, do głębokości ok. 200m, znajdujące się w pobliżu kontynentów
Stok Kontynentalny
öğrenmeye başla
przedłużenie szelfu, z większym spadkiem
Morena czołowa (formy polodowcowe)
öğrenmeye başla
wysokie pagórki, o dość stromych stokach
Morena denna (formy polodowcowe)
öğrenmeye başla
prawie płaski teren, lekko falisty, liczne zagłębienia po wytopieniu się brył martwego lodu (ten, który oddzielił się od lądolodu)
Morena boczna (formy polodowcowe)
öğrenmeye başla
Wąskie wały ciągnące się wzdłuż brzegów lądolodu lub lodowca
Kemy (formy polodowcowe)
öğrenmeye başla
Skoncentrowane w jednym miejscu pagórki zbudowane z piasków i żwirów, płaska powierzchnia szczytowa
Ozy (formy polodowcowe)
öğrenmeye başla
długie, wąskie wały zbudowane z piasków i żwirów powstałe w szczelinach lądolodu
Drumliny (formy polodowcowe)
öğrenmeye başla
W dużych skupiskach, podłużne wzgórza o opływowych kształtach
Sandry (formy polodowcowe)
öğrenmeye başla
rozległe, płaskie stożki napływowe
Oczka wytopiskowe (formy polodowcowe)
öğrenmeye başla
małe jeziorka powstałe w zagłębieniach po wytopieniu się brył martwego lodu (odpadniętego)
Jeziora morenowe (formy polodowcowe)
öğrenmeye başla
Powstałe na skutek zatarasowania odpływu wód przez osady morenowe
Pradoliny (formy polodowcowe)
öğrenmeye başla
Wielkie doliny rzeczne utworzone przez wody wypływające spod lądolodu, równoległe do czoła lądolodu
Rynny polodowcowe (formy polodowcowe)
öğrenmeye başla
Podłużne zagłębienia utworzone w morenie denneju
Mutony (barańce) (formy polodowcowe)
öğrenmeye başla
pagórki skalne wygładzone przez nasuwający się lądolód/lodowiec
Doliny U-kształtne (formy polodowcowe)
öğrenmeye başla
Doliny rzeczne poszerzone i wyrównane przez spływający lodowiec
Co to za skamieniałość przewodnia?
öğrenmeye başla
AMONIT
Co to za skamieniałość przewodnia?
öğrenmeye başla
BELEMNIT
Co to za skamieniałość przewodnia?
öğrenmeye başla
liliowiec
Co to za skamieniałość przewodnia?
öğrenmeye başla
ramienionóg
Co to za skamieniałość przewodnia?
öğrenmeye başla
TRYBOLIT
Co to za skała?
öğrenmeye başla
gnejs

Yorum yapmak için giriş yapmalısınız.