soru  |
cevap |
|
öğrenmeye başla
|
|
odpowiada za organizację czasowego przebiegu utworu
|
|
|
|
öğrenmeye başla
|
|
powtarzanie jednakowych lub podobnych układów brzmieniowych w zakończeniach wyrazów, zajmujących ustaloną pozycję w obrębie wersu lub zdania
|
|
|
|
öğrenmeye başla
|
|
przywołanie wcześniejszych wydarzeń przez bohatera
|
|
|
|
öğrenmeye başla
|
|
pytanie zadane nie dla uzyskania odpowiedzi, lecz w celu skłonienia odbiorcy do przemyśleń na określony temat/pytanie na które odpowiedź jest oczywista
|
|
|
|
öğrenmeye başla
|
|
przeniesienie wyrazu lub cześci zdania do dalszej części wersu, nastepnego wersu lub strofy np. w celu zaakcentowania wypowiedzi, zwiększenia dynamiki i pobudzenia wyobraźni osoby czytającej
|
|
|
Zieleń, zieleń, coraz więcej zieleni i przestrzeni öğrenmeye başla
|
|
wielokrotne użycie tego samego elementu językowego celem uzyskania rytmizacji, podkreślenia znaczenia, zwiększenia ekspresji
|
|
|
Jako wychodzą pszczoły z wydrożonej skały öğrenmeye başla
|
|
porównanie, które jest bardzo rozbudowane i stanowi prwną samodzielną całość wobec reszty utworu (wystepuje spójnik jak, jako, jak gdyby itp. a następnie przedstawia zachowania ludzi lub przedmiotów)
|
|
|
X jest jak Y pod względem öğrenmeye başla
|
|
dwuczłonowa konstrukcja, w której cechy tego, co porównujemy zostają uwydatnione przez wskazanie na jego podobieństwo tego, do czego porównujemy
|
|
|
I gnają, i pchają, i pociąg się toczy öğrenmeye başla
|
|
polega na połączeniu współrzędnych członów zdania lub zdań takimi samymi spójnikami
|
|
|
banalnie proste; pełen komplet; cofać się do tyłu; okres czasu öğrenmeye başla
|
|
wyrażenie, w którym jedna część wypowiedzi zawiera te same treści, które występują w drugiej części
|
|
|
|
öğrenmeye başla
|
|
polega na zastąpieniu wyrazu przez szereg innych, które są jego równoważnikiem znaczeniowym
|
|
|
„wstaje dzień”; „zwariowany rok”; Śmierć w „Rozmowie Mistrza Polikarpa ze Śmiercią” öğrenmeye başla
|
|
polega na metaforycznym przedstawieniu zwierząt i roślin, przedmiotów nieożywionych, zjawisk lub idei jako osób ludzkich
|
|
|
|
öğrenmeye başla
|
|
zestawienie podobnie brzmiących słów celem osiągnięcia efektu stylistycznego
|
|
|
„I od tego co, Boże nieskończony, (w sobie chwalebnie i w sobie szczęśliwie sam przez się żyjąc) żądasz jakmiarz chciwie (...)” öğrenmeye başla
|
|
zdania wtrącone w nawias, uzupełniające wypowiedź, niekoniecznie powiązane kontekstowo z całością tekstu
|
|
|
„Gęby za lud krzyczące sam lud w końcu znudzą. I twarze lud bawiące na końcu lud znudzą” öğrenmeye başla
|
|
stosowanie ciągów zdań o takiej samej lub podobnej budowie
|
|
|
|
öğrenmeye başla
|
|
swobodna przeróbka tekstu lub tłumaczenia, która rozwija lub modyfikuje treść orginału, zachowując jednak jego zasadniczy sens
|
|
|
paradoks Chyla z Tybetu- jak przegrasz to i tak wygrasz öğrenmeye başla
|
|
twierdzenie logiczne prowadzące do zaskakujących lub sprzecznych wniosków
|
|
|
Buch - jak gorąco! Uch - jak gorąco! öğrenmeye başla
|
|
polega na takim dobieraniu wyrazów, aby naśladowały one swym brzmieniem opisane zjawisko lub dźwięki wydawane przez opisywany przedmiot
|
|
|
gorący lód; żywy trup; sucha woda öğrenmeye başla
|
|
zestawienie wyrazów o przeciwnych znaczeniach
|
|
|
|
öğrenmeye başla
|
|
nowy wyraz w danym jezyku, aby nazwać nieznany wcześniej przedmiot czy sytuację lub osiągnąć efekt artystyczny w utworze poetyckim
|
|
|
czytam Słowackiego zamiast czytam utwory Słowackiego; Pałac Prezydencki ogłosił... zamiast Prezydent RP ogłosił... öğrenmeye başla
|
|
zastąpienie nazwy jakiegoś przedmiotu lub zjawiska nazwą innego, pozostającym z nim w uchwytnej zależności
|
|
|
„od ust sobie odejmę”; „podzielę się z wami wiadomością”; „złote serce” öğrenmeye başla
|
|
obce znaczeniowo wyraze są ze sobą składniowo zestawione, tworząc związek frazeologiczny o innym znaczeniu niż dosłowny sens wyrazów
|
|
|
„Pegaz dęba” - kilkudziesięciowy fragment bez głoski „r” öğrenmeye başla
|
|
forma instrumentacji głoskowej polegająca na takiej budowie tekstu, aby składał się on z wyrazów, w których nie występuje określona głoska
|
|
|
Jan Andrzej Morsztyn w sonecie „Do trupa” öğrenmeye başla
|
|
przedstawienie pewnego zjawiska poprzez ukazanie na tle lub obok zjawiska zupełnie odmiennego
|
|
|
Miron Białoszewski uczynił stosowanie kolokwializmów jedną z cech charakterystycznych swojej twórczości öğrenmeye başla
|
|
wyraz, wyrażenie stosowane wyłącznie w języku potocznym, zasadniczo tylko w mowie, w zyciu codziennym
|
|
|
„Jaka piękna pogoda” wypowiedziana w trakcie ulewy öğrenmeye başla
|
|
sposób wypowiadani się, oparty na zamierzonej niezgodności, dwóch poziomów wypowiedzi (dosłownego i ukrytego)
|
|
|
Pan Tadeusz, autor kieruje słowa początkowo do ojczystej ziemi, następnie przechodzi do prośby skierowanej do Matki Boskiej o cud powrotu do ojczyzny öğrenmeye başla
|
|
rozbudowana apostrofa otwierająca utwór, zazwyczaj poemat epicki, w której autor zwykle zwraca się do muzy, bóstwa
|
|
|
„Twojego Dafnis brzegu stojąc podle, Cudownej się we szkle przygląda urodzie” öğrenmeye başla
|
|
|
|
|
