soru |
cevap |
postawa światopoglądowa oraz zespół tendencji w kulturze pierwszego czterdziestolecia XX w. wyrażający przekonanie o kryzysie i nieuchronnym końcu cywilizacji europejskiej, charakterystyczne m.in. dla Drugiej Awangardy. öğrenmeye başla
|
|
|
|
|
„oczyszczenie”, funkcja przypisywana przez starożytnych teoretyków sztuki i literatury (m.in. Arystotelesa) oddziaływaniu tragedii, która, wywołując u widzów litość, żal i trwogę, miała uwalniać ich od brzemienia tych emocji. öğrenmeye başla
|
|
|
|
|
przemówienie kapłana wygłaszane podczas mszy lub innej uroczystości religijnej, będące komentarzem do Pisma Świętego (określane wówczas jako homilia), wykładające podstawy wiary lub przekazujące nauki moralne. öğrenmeye başla
|
|
|
|
|
wyrazisty pomysł wpływający na konstrukcję i wymowę utworu literackiego, mający zwrócić uwagę czytelnika, zaskoczyć go i zadziwić. öğrenmeye başla
|
|
|
|
|
ruch religijno-kulturalny w XVI i XVII w. zwalczający reformację, a jednocześnie dążący do odnowy Kościoła katolickiego. öğrenmeye başla
|
|
|
|
|
niechęć lub wrogość wobec cudzoziemców i przedstawicieli narodowości innej niż własna. öğrenmeye başla
|
|
|
|
|
kierunek w malarstwie i rzeźbie pierwszego dwudziestolecia XX w. Przedstawiciele prezentowali obiekty jako uproszczone figury geometryczne lub rozbijali ich formę na składniki, tak by równocześnie ukazywać wszystkie aspekty przedmiotów czy modeli. öğrenmeye başla
|
|
|
|
|
obcy element językowy, np. forma gramatyczna, słowo lub sformułowanie, wpleciony w wypowiedź w języku ojczystym. öğrenmeye başla
|
|
|
|
|
świadomie wykraczający poza zasady rzetelnej argumentacji sposób kształtowania wypowiedzi w celu wywarcia pożądanego przez nadawcę wpływu na nieświadomego manipulacji odbiorcę. öğrenmeye başla
|
|
|
|
|
nurt w dworskiej poezji baroku, w którym szczególny nacisk kładziono na posługiwanie się konceptem, wirtuozerię formalną i kunsztowne zabawy słowem. öğrenmeye başla
|
|
|
|
|
w filozofii przekonanie, że rzeczywistość ma charakter materialny; przeciwieństwo idealizmu. öğrenmeye başla
|
|
|
|
|
W chrześcijaństwie odpowiada temu zapowiedź ponownego przyjścia Chrystusa. W polskim romantyzmie zakłada, że Polacy, dzięki swojemu męczeństwu, przyniosą zbawienie całej ludzkości. öğrenmeye başla
|
|
|
|
|
„naśladowanie” (natury), jedna z kluczowych kategorii antycznej teorii sztuki i literatury, odnoszona przede wszystkim do malarstwa, rzeźby i poezji. Wywoływanie reakcji odbiorcy. öğrenmeye başla
|
|
|
|
|
opowieść wyrażająca i porządkująca wierzenia jakiejś społeczności. Tematem może być np. powstanie świata, narodziny bogów, stworzenie człowieka lub genealogia władców i herosów. öğrenmeye başla
|
|
|
|
|
w literaturze przekształcanie elementu przedstawianej rzeczywistości (postaci, wydarzeń, zjawisk) w sposób nadający mu cechy mitu lub legendy. öğrenmeye başla
|
|
mitologizacja / mityzacja
|
|
|
1. używane w polskiej refleksji nad literaturą i sztuką określenie Młodej Polski; 2. stosowana w nauce i krytyce zachodniej, zwłaszcza anglosaskiej, ogólna nazwa nowoczesnych tendencji w literaturze, sztuce i architekturze. öğrenmeye başla
|
|
|
|
|
wiara w istnienie jednego Boga, w odróżnieniu od politeizmu. Religie monoteistyczne to m.in. judaizm, chrześcijaństwo i islam. öğrenmeye başla
|
|
|
|
|
1. ukształtowany w średniowieczu gatunek dramatyczny reprezentowany przez utwory łączące refleksję filozoficzną i teologiczną z dydaktyzmem; 2. dzieło literackie niosące wyraźne przesłanie moralne. öğrenmeye başla
|
|
|
|
|
kierunek w sztuce drugiej połowy XIX w.; jego przedstawiciele dążyli do ukazania natury oraz rzeczywistości społecznej w sposób maksymalnie wierny, rezygnujący z komentowania ukazywanych zjawisk, bez upiększeń, często z drastycznymi szczegółami. öğrenmeye başla
|
|
|
|
|
jeden z terminów określających tendencje w literaturze, sztuce i muzyce przełomu XIX i XX w., wskazujący na ich nawiązania do romantyzmu. öğrenmeye başla
|
|
|
|
|